Vizeler finaller yaklaştı mı beynim garip sinyaller yolluyo, hormonlarım çılgınlaşıyo aklımda fikrimde gezmek tozmak, yemek içmek, okumak, izlemek...
Ders olmasında ne olursa yaparım kafasını yaşıyorum.Bazen iyice kayışı kopartıyorum mesela bu sabah kendimi fotoğraf makinesı lensi nasıl temizlenir araştırırken buldum hayır araştır eyvallah da adama sormazlar mı güzelim senin makinen mı var diye ? heh işte bende kendime bu soruyu sordum sonra kendi kendimi sarstım ve kendime '' anladık ders çalışmayacaksın da anladığın bi alanı bari araştır yada otur bi film izle kitap oku diye kendime ayar verdim sonrada uzun zamandır aklımda olan bir filmi izlemeye karar verdim filmimiz ''BLACK''
Aynı film geçtiğimiz yıl Türkiye de senaryosu uyarlanarak ''benim dünyam'' ismiyle vizyona girdi.
Ben size filmin orjinalinden
bahsedeceğim.
Filmimiz bir Bollywood yapımı.
Baş rollerini Rani Mukherje ve Amitabh Bachchan oymadığı kör ve sağır bir kızın bir öğretmen sayesinde
hayata nasıl tutunduğunu anlatıyor.
Film tek kelimeyle mükemmelllllll.
Film yıllar sonra kızımızın öğretmenini evinin önünde bulup onun Alzehimer hastası olduğunun anlaşılmasıyla başlıyor ve geçmişten bu güne kadar yaşadıklarını anlatıyor.
Kızımızın adı Michelle bu yavrmuz kör ve sağır ailesi ise kızları
büyüdükçe tahammülsüzleşmiş ve onu akıl hastanesine kapatmaya karar verebilecek kadar yorulmuş, acımasızlaşmışlar. Aslında
annesi istemiyo ana yüreği sonuçta dayanamıyo ama babası gerçek bir zalım neyse ki son anda insafa geliyolarda bu kıza bi öğretmen tutalım belki iyi olur diye
akıl ediyolar ve sahne artık öğretmenimizde. Filmin esas
adamı öğretmenimiz Debraj Sahai
Oyunculuk falan bilmem öyle işleri ama karakter tam bir baba
eğer ortada bir başarı bu kesinlikle öğretmenimiz başarısı.
Bay Sahai'ninde kız kardeşi aynı şekilde doğmuş ve
annesi onu akıl hastanesine kapatmak zorunda kalmış ve ablası orda ölmüş oda
kendini böyle insanlara adamış biri.
İlk başta eğitim tarzını beğenmedikleri için debrajı istemeselerde
sonradan michelleye iyi geldiğini anlayıp kalmasına izin veriyolar ve bir mucize gerçekleşiyor.
film izlerken ağladığım çok nadir olur hatta ağlayan arkadaşlarımla dalga geçerim ''heehehe bunamı ağlıyonuz yaaa'' diye pislik yapanlardanım ama bu sefer öyle olmadı salya sümük hüngür hüngür ağladım mahvoldum hele michellenin küçüklüğünü oynayan kız sen neydın be öyle..
bu film bana ne kadar şanslı oldumu birkez daha hatırlattı bazen öyle kaptırıyoruz ki kendimizi o kadar güzelliğin içinde hiç birşeyden mutlu olamıyoruz, tat alamıyoruz, şükretmiyoruz.
Filmi analatan en güzel cümle ise Micellenin ilk başta söylediği şu cümle;
“Benim dünyamda, sesler sessizliğe dönüşür aydınlık da karanlığa…Benim dünyam bu.Ne görülür ne de duyulur.Benim dünyamın tek bir ismi var: SİYAH.”